NOTATKI

Film, który Wam dziś przedstawiamy Kochani, należy do tych perełek, których odnalezienie graniczy często niemal z cudem. Tym bardziej więc cieszą nas takie klejnoty!

Długa podróż dnia ku nocy to nieznany film mocno nieznanego chińskiego reżysera. Na naszym rodzimym Filmwebie otrzymał on bowiem tylko 700 głosów (niewiele lepiej jest na IMDb.com) jest najlepszym dowodem na to, iż mamy tu do czynienia z niesamowicie anonimową produkcją. Wysokie oceny recenzentów natomiast, tylko potwierdzają to, jak wysokiej próby jest ten filmowy ‘diament’ i aż dziw bierze, że do tej pory jest o nim tak cicho.

Patrząc po nagrodach i nominacjach, jakie otrzymał na przeróżnych festiwalach (a jest ich niemało, bo w sumie ponad 55), to wydawałoby się, że miał jednak niemałą okazję na to, by się pokazać, udowadniając przy tym swoją wartość wśród szerszego gremium. Niestety, tak się nie stało, a owe nagrody zazwyczaj ‘sypnęły’ na festiwalach niższej rangi, czyli - jak się możecie domyślać, głównie w Azji…

Jeśli dodamy do tego również fakt, iż twórca filmu (będący zarówno jego reżyserem, jak i autorem scenariusza) to filigranowy chłopak z chińskiej wioski (tak mawia się na 500-tysięczne miasta w Chinach ;)), który w trakcie jego realizacji miał tylko jeden film na koncie, a na karku jedyne 28 lat… to wydaje się, że prawdopodobnie ciężaru nie udźwignęła tu dystrybucja filmu, która nawet już na poziomie rynku chińskiego wykazała się zupełną nieznajomością produktu jaki ma w posiadaniu.

Wmówiono bowiem ludziom iż film ten, zamiast czystym art-housem, był sobie ot, ckliwym melodramatem dla każdego, produkcją w sam raz na koniec roku (premiera w Chinach to 31 grudnia 2018 roku). Sądząc jednak po zarobkach filmu, a także opinii widowni, można skonstatować, iż chyba trudno zarówno o mylniejszą definicję, ale z drugiej strony, o lepszy chwyt marketingowy.

‘Młodziak’ ów, czyli Bi Gan, wzorując się na takich tuzach kina jak David Lynch, Alfred Hitchcock czy Andrei Tarkovsky, stworzył tu niesamowicie wciągający obraz, nadając mu wyjątkowej wrażliwości, skąpanej w azjatyckiej subtelności, a przy tym mając na podorędziu zarówno obsadę, jak i obsługę techniczną filmu, z najwyższej półki.

Dzisiejszy dramat, na poziomie fabuły, opowiada historię mężczyzny, który powraca w ojczyste strony w poszukiwaniu tajemniczej kobiety. Jest to jednak tylko jej wierzchnia warstwa, albowiem Długa podróż dnia ku nocy to oniryczne zagłębienie się w samego siebie, we własne sny, wyobraźnię, marzenia, oraz wspomnienia przeszłości. Wszystko to otulone jest niesamowicie przepiękną techniką, gdyż zarówno zdjęcia, jak i muzyka to tutaj istne crème de la crème.

Warto tu również nadmienić, iż z angielską wersją tytułu filmu, czyli. Long Day’s Journey Into Night wiąże się pewna omyłkowość, gdyż tę samą nazwę nosi nie tylko kultowa, ale w ogóle uważana za jedną z najlepszych sztuk teatralnych w historii Stanów Zjednoczonych autorstwa Eugene’a O’Neill’a, wystawiona po raz pierwszy w 1941 roku. Jak możecie się domyśleć, z tej zbieżności wynikły swego czasu spore nieporozumienia, efektem czego była kampania przeciwko temu filmowi na Twitterze.

No dobrze, napisaliśmy o tym filmie już całkiem sporo, ale… nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie dodali, iż (w oryginale) drugi akt produkcji, która łącznie zarobiła ponad $42M, to 58-minutowy mastershot… w 3D!!! Naszym zdaniem jest to warte każdych pieniędzy, by móc to zobaczyć w kinie!

Miłego słuchania!!

Rozpiska czasowa

HOUSEKEEPING

00:18 Co u nas po przerwie…

04:45 Kilka słów o kilku premierach kinowch (Tenet, Mulan, 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy)

DANIE GŁÓWNE

15:08 Długa podróż dnia ku nocy



Trailery & linki

Intro: Ryan Anderson – Stairwell (zmodyfikowane na potrzeby własne)
Podkład: Blue Dot Sessions – Low Light Switch (zmodyfikowany na potrzeby własne) 
Licencja.